Ik heb die ene foto nog. Een tafel. Een bord. Een glas. Verder niets. Het zal Pesach geweest zijn, kort na mijn scheiding. Maar het had evengoed Kerst of Id al Fitter kunnen zijn. Iedereen heeft zijn eigen gebruiken en dat doet er niet toe. Bij mij stond één bord op tafel. Ik zie me nog zitten. Alleen. Buiten hoorde ik gelach, geschuif van stoelen, het klinken van glazen. Ergens blafte een hond, startte iemand een auto. Het was de eerste keer dat het me overkwam. Mijn kinderen vierden bij M. Zonder overleg. Ik, die altijd de feesten had georganiseerd, het huis had versierd, de takel gedekt, het eten had gekookt. Ik smeekte, pleitte met M voor een eerlijke verdeling maar niets hielp. Mijn kinderen zwegen. ’Je kunt toch naar papa gaan,’ zeiden ze.  Maar na alles wat er gebeurd was kon ik dat niet meer. Ik kijk naar de foto en schaam mij. Wat een stommiteit beging ik. Ik was niet de moeder die het liet gaan om haar kinderen niet in een loyaliteitsstrijd te brengen. Ik was radeloos. Eenzaam. Achtergelaten. Een vreemde, een gooi, in een onverbiddelijk land. Niet zomaar een land maar de Joodse staat. Ik nam mijn mobiel, maakte die foto en verstuurde hem naar mijn gezin. Met de woorden ‘Happy Passover.’ Had ik werkelijk gedacht dat ze het toen zouden begrijpen? Nee.

Nu is dat ene bord allang geen halszaak meer. Er is een andere taal ontstaan tussen mijn kinderen onderling en met M. Een taal die ik niet begrijp, niet spreek. We raakten eraan gewend. De feestdagen, de weekends, zonder mij.

Maar de vraag blijft. Wat heb ik als ouder verkeerd gedaan dat mijn kinderen zich van mij afkeerden? Hoe is dit zo geworden, denk ik dan. 

 

De Joodse Hannah Nadel belandt tijdens de Tweede Wereldoorlog als dienstmeisje in het Brusselse huis van de zus van Léon Degrelle en ontsnapt op die manier aan de gruwelen van de Jodenvervolging. Simone Korkus wekt dit onwaarschijnlijke verhaal tot leven, ontmoet Hannahs Belgische redders en toont hoe het leven in oorlogstijd heel wat grijze zones bevat. Terwijl Simone Korkus het leven van Hannah in Brussel reconstrueert, stuit ze op familiegeheimen en loopt ze ook aan tegen haar eigen vooroordelen. Want wat is waarheid in de manier waarop we naar anderen kijken en hun gedrag beoordelen? En hoe vervormt ons geheugen trauma’s zoals die na de Tweede Wereldoorlog?

​

​

De Joodse Hannah Nadel belandt tijdens de Tweede Wereldoorlog als dienstmeisje in het Brusselse huis van de zus van Léon Degrelle en ontsnapt op die manier aan de gruwelen van de Jodenvervolging. Simone Korkus wekt dit onwaarschijnlijke verhaal tot leven, ontmoet Hannahs Belgische redders en toont hoe het leven in oorlogstijd heel wat grijze zones bevat. Terwijl Simone Korkus het leven van Hannah in Brussel reconstrueert, stuit ze op familiegeheimen en loopt ze ook aan tegen haar eigen vooroordelen. Want wat is waarheid in de manier waarop we naar anderen kijken en hun gedrag beoordelen? En hoe vervormt ons geheugen trauma’s zoals die na de Tweede Wereldoorlog?

In juli '22 in het HEBREEUWS verschenen.

​

Hannah Nadel est juive. Lorsque la Seconde Guerre mondiale éclate, c'est au service de la soeur de Léon Degrelle, leader du mouvement d'extrême droite Rex, que la jeune fille officie comme servante, échappant ainsi à la déportation. Simone Korkus a rencontré ceux qui ont sauvé la vie d'Hannah et révèle ainsi cette histoire incroyable, qui met aussi en lumière les nombreuses zones d'ombre de la guerre. En reconstruisant la vie d'Hannah et en découvrant les secrets de la famille, l'auteure se heurte à ses propres préjugés. Quand nous portons le regard sur les autres et jugeons leurs comportements, où se situe réellement la vérité ?

​

​

Op een koude novemberochtend stapt Simone Korkus in haar auto en begint een gepassioneerde zoektocht aan beide kanten van de muur die Israël en Palestina scheidt.

Ze reist langs een wirwar van hekken, hoge betonnen muren, greppels en verplaatsbare wegversperringen, op zoek naar de verborgen werkelijkheid achter het nieuws.

Uit de kleurrijke beschrijvingen van wat ze ziet in plaatsen als Jeruzalem, Tulkarem, Hebron, Sderot, in Palestijnse dorpen en joodse nederzettingen, en uit gesprekken met Israëlische en Palestijnse vrienden, overlevenden van de Holocaust, Palestijnse vluchtelingen, Israëlische nabestaanden van terreur, soldaten en Fatah-beambten rijst een beeld op van een gesegregeerde en getraumatiseerde wereld. Onder het vernis van de gastvrijheid en openheid van Israëliërs en Palestijnen bevindt zich een beerput van reële maar ook vaak irreële angsten, vooroordelen en waanideeën. Israëli’s en Palestijnen blijken zich nauwelijks een voorstelling van elkaars leven te kunnen maken.

In De Belofte En Het Land laat Simone Korkus zien hoe de mensen aan weerszijden van de muur leven en hoe het politieke conflict hun leven beheerst. Ze kiest geen partij en schrijft met grote compassie over de mensen die ze ontmoet.

Op een koude novemberochtend stapt Simone Korkus in haar auto en begint een gepassioneerde zoektocht aan beide kanten van de muur die Israël en Palestina scheidt.

Ze reist langs een wirwar van hekken, hoge betonnen muren, greppels en verplaatsbare wegversperringen, op zoek naar de verborgen werkelijkheid achter het nieuws.

Uit de kleurrijke beschrijvingen van wat ze ziet in plaatsen als Jeruzalem, Tulkarem, Hebron, Sderot, in Palestijnse dorpen en joodse nederzettingen, en uit gesprekken met Israëlische en Palestijnse vrienden, overlevenden van de Holocaust, Palestijnse vluchtelingen, Israëlische nabestaanden van terreur, soldaten en Fatah-beambten rijst een beeld op van een gesegregeerde en getraumatiseerde wereld. Onder het vernis van de gastvrijheid en openheid van Israëliërs en Palestijnen bevindt zich een beerput van reële maar ook vaak irreële angsten, vooroordelen en waanideeën. Israëli’s en Palestijnen blijken zich nauwelijks een voorstelling van elkaars leven te kunnen maken.

In De Belofte En Het Land laat Simone Korkus zien hoe de mensen aan weerszijden van de muur leven en hoe het politieke conflict hun leven beheerst. Ze kiest geen partij en schrijft met grote compassie over de mensen die ze ontmoet.

Korte verhalenbundel

Ieder mens heeft wel een geheim dat hij met niemand kan delen. Soms wordt hij het slachtoffer van zijn eigen heimelijkheid. In Alte Sachen - Hebreeuws slang voor vodden - leef je mee met mensen, die geheimen verbergen. Je ploft als het ware even een leven binnen. Je kijkt rond en vertrekt weer.  

Het gewapend conflict dat Gaza in een inferno veranderde, heeft ook in het Westen de gemoederen beroerd. Joodse en zionistische bewegingen stuurden hun boodschappen uit, Arabische en islamitische zenders trachtten hun gelijk te bewijzen.

Een academische reflectie op beeldvorming, waarheid en oorlog in Gaza werd geschreven door Ruddy Doom, terwijl Simone Korkus tezelfdertijd een journalistieke reflectie maakte vanuit Israël.

​​

​​

​